ParsiNevis | پارسی‌نویس

تجربه مجدد بازی‌هایی که یک دهه پیش و یا شاید هم بیشتر آن‌ها را بازی کرده ایم، شاید دیگر جذابیت گذشته را نداشته باشد، ولی یاد کردن از آن بازی‌ها همواره لذت بخش است. در عصری که بتال رویال‌ها به نوعی، فرمانروایی می‌کنند، همچنان افرادی را می‌توان پیدا کرد که کار خود را با کنسول‌های PS1 و PS2 و یا PC قدیمی‌خود شروع کرده و هنوز هم بازی‌های داستانی را ترجیح می‌دهند. در عصری به سر می‌بریم که درصد بالایی از گیمرها، بازی‌هایی مثل PUBG و Fortnite و Apex Legends را به بازی‌هایی مثل Red Dead Redemption 2، God of War، Witcher، Bloodborne و امثالهم ترجیح می‌دهند. در حالی که در یک سمت، بسیاری از بازی‌بازان امروزی و کم سن و سال تر، بازی کردن را فقط در گذراندن اوقات فراغت خود و سرگرم شدن می‌بینند، در سویی دیگر هنوز هم گیمرهای قدیمی‌تری را می‌توان یافت که معتقدند با یک بازی باید زندگی کرد و از بازی‌ها، زندگی کردن را یاد گرفت. به هر حال در این چند سال اخیر کشمکش میان طرفداران بازی‌های آنلاین و طرفداران بازی‌های داستانی، به شدت بیشتر شده و شاید حتی در روزمره، شاهد چنین کشمکش‌هایی باشید. البته از طرفی هم طبیعی است. گیمرهای قدیمی‌تر با بازی‌های آفلاین و داستانی بزرگ شده اند و گیمرهای کم سن و سال تر، بیشتر عناوینی چون Rainbow Six Siege و Fortnite را می‌شناسند. با توجه به گذر زمان، مرور خاطرات بازی‌های قدیمی‌تر برای گیمرهای قدیمی‌تر، همیشه لذت بخش است.